Wikel


Zes jongens

Zes juniorleden van Wetterwille kochten de Wikel in 1977 van jachtwerf Klaver Vier daar. Hij lag daar incompleet en in slechte staat omdat een restauratie wegens te duur niet doorgegaan was. De werfbaas was eigenlijk geen eigenaar maar wilde ervan af. Initiatiefnemer Jakob de Jonge was een goed onderhandelaar.

Hij zei dat hij 75 gulden niet over ons zevenen kon verdelen en dat het beter was om 70 gulden te betalen. We kwamen bij toeval achter wie de werkelijke eigenaar was. Die bleek namelijk met een van onze oma’s in een bejaardenhuis te wonen. Het was een apotheker uit Tilburg of Breda die de boot gebruikte bij zijn zomerhuis De Meerkoet in de Prinsenhof bij Eernewoude. Daar zijn we toen eens langs geroeid en hebben daar de originele stuurstoel en vlaggenstok meegekregen.


Uit de gratie

In 1977 waren vastebankenwherry’s totaal uit de gratie. Het zou nog 13 jaar duren voor Het Zeilend Scheehout werd opgericht en bij verenigingen kon je ze gratis ophalen als zij ze nog niet opgestookt hadden.


De zeven vrienden vertrokken in 1979 vanaf de Leeuwarder roeivereniging Wetterwille naar de machinefabriek van de vader van Jakob de Jonge waar ze de Wikel zouden restaureren. Bij gebrek aan een botenwagen staken ze de boot over de cabine van een kleine auto met laadbak schuin omhoog. Onderweg was een spoorwegviaduct. Eigenlijk wisten ze pas dat ze er onderdoor pasten toen ze al aan de andere kant stonden.


Op pad naar Machinefabriek Jongia in Leeuwarden voor de restauratie

Gamma en Hinloopen

De restauratie werd uitgevoerd met erg weinig kennis en veel bruislijm. Ze hadden een groot gat achteraan de kielbalk met een balkje uit de bouwmarkt en een halve bus Bison-kit gedicht. Het was niet erg mooi geworden aan de buitenkant, dus toen werden er nog maar twee plaatjes triplex buitenop geplakt. Ook zijn toen gebroken spanten vervangen door multiplex en ook nog zonder op de originele vorm van de boot te letten. Alle begin is moeilijk.
Laatjes en voetenborden kochten ze bij Hinloopen. De werf bleek nog te bestaan en allerlei onderdelen te hebben. De oude heer Hinloopen liet hun toen op zolder de Ral zien en vertelde dat hij daarmee in zijn jonge jaren uitging om vogels te kijken in Loosdrecht en dan ook wel in de boot sliep.


Doop

De dertienjarige Judith de Jonge doopt de Wikel, 1978. Uiterst rechts initiatiefnemer Jakob de Jonge, uiterst links Sybren Kingma Boltjes en zijn vader. | Zie ook het bijbehorende knipsel elders op deze pagina | Leeuwarder Courant 13 mei 1978 | Bron delpher.nl

Drie jaar actie

In 1979 heeft de boot voor de eerste keer meegedaan aan Abcoude – Amsterdam met twee boten. In 1980 nam hij deel aan Sail Amsterdam.
In 1982 maakten ze een trektocht Amsterdam – Biesbosch. Tijdens die tocht besloten ze de Wikel door te geven aan een jongere groep leden van hun vereniging Wetterwille. Die zijn in de eerste opknapbeurt blijven steken en de boot bleef daar tot 1995 half af op zolder liggen.


Opnieuw

Toen Wetterwille in 1995 de zolder wilde gebruiken als ergometerruimte heeft een van de oorspronkelijke zes zich weer over de boot ontfermd. Inmiddels had hij er de ruimte voor en de vakkennis opgedaan voor een echte restauratie. Hij heeft toen de voorsteven en veel spanten vervangen.
In september deed hij samen met zijn vrouw voor het eerst mee met een wedstrijd in Sneek.
Sindsdien zijn ze in Zeilend Scheehout-verband zo hier en daar geweest: drie keer in Engeland, in Frankrijk, in Gent – met als opstapper Bram van der Vlugt (alias Sinterklaas) -, en in Venetië.
In 2008 is de boot in andere handen overgegaan.

Wat

  • Double scheehout zeilwherry
  • De Valk / Hinloopen, Amsterdam
  • Bouwjaar rond 1920
  • Eigenaar: geen lid HZS

De naam

Wikel is Fries voor valk, de naam van de werf.


Het verhaal bij de foto elders op de pagina | Leeuwarder Courant 13 mei 1978 | Bron delpher.nl



In Venetië